پژوهشگران بررسی كردند
تجربه بهبودیافتگان کرونا از صدمه های روان شناختی آن
محققان کشور در یک بررسی علمی جدید، تجربیات بهبودیافتگان کووید ۱۹ در ابعاد روان شناختی را ارزیابی کرده اند. کاری که می تواند به طرح ریزی راهکارهایی برای صدمه کمتر کرونا در این خصوص منجر شود.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، دسامبر سال ۲۰۱۹ در شهر ووهان استان هوبئی چین بود که ویروسی ناشناخته شیوع پیدا کرد و نه تنها در داخل چین بلکه به سرعت در سطح بین المللی مورد توجه قرار گرفت. مقامات بهداشتی چین تحقیقات فوری برای تشخیص و کنترل بیماری را آغاز کردند و به اقداماتی ازجمله قرنطینه افراد مشکوک، محدودیت تماس از نزدیک، جمع آوری اطلاعات بالینی از بیماران و ابداع روش های تشخیصی و درمانی پرداختند. از آن تاریخ به بعد به علت انتقال سریع ویروس کووید ۱۹ در تماسهای انسانی و از راه مسافرت های هوایی، این ویروس به تدریج در جهان منتشر گردید.
ویروس کرونا که بنا بر گفته محققان با القاب مختلفی نظیر دشمن نامرئی و فرشته مرگ شناخته می شود، مهاجم عجیبی است که فارغ از مرزها، جنسیت، نژاد و قومیت و یا طبقه اجتماعی، به افراد حمله می کند و علاوه بر بهداشت جسمی، بهداشت روان جهانی را هم با خطر روبرو کرده و ترس فراگیری در جهان بخصوص در افرادی که بیماری زمینه ای دارند، بوجود آورده که هنوز هم ادامه دارد. درنتیجه شیوع کرونا، بحران عظیمی در وضعیت اقتصادی، اجتماعی، اکولوژیکی و روان شناختی سراسر جهان بوجود آمد و مشکلات روان شناختی ازجمله استرس و اضطراب، افسردگی ناامیدی و احساس ناامنی، گستره بی سابقه ای پیدا کرد و دانشمندان را به بررسی راهکارهایی برای مقابله با این مسائل رهنمون شد.
در همین راستا، پژوهشگرانی از دانشگاه الزهرا به منظور بررسی ابعاد روان شناختی این بیماری، دست به انجام تحقیقی زده اند که در آن به واکاوی تجارب و ادراکات روان شناختی بیماران بهبودیافته کووید ۱۹ پرداخته شده است.
این پژوهش با رویکرد کیفی و روی برخی از بیماران بهبودیافته از ویروس کرونا در استان تهران انجام شده و اطلاعات مورد نیاز آن، از راه مصاحبه طراحی شده علمی، جمع آوری شده اند.
نتایج این پژوهش نشان می دهند که تجربه مبتلایان کووید ۱۹ با یکدیگر شباهت ها و تفاوت هایی دارند و آگاهی از این تجربیات به متخصصین و سیاست گذاران کمک می نماید تا از بحران روان شناختی در دوره پساکرونا پیشگیری و افراد جامعه را از نظر روانی برای مواجهه با اپیدمی ها، بهتر آماده کنند.
دراین باره، سحر غفوری، محقق گروه مشاوره و راهنمایی دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه الزهرا و همکارانش می گویند: «در مطالعه ما، تجربه مبتلایان به کووید ۱۹ در ۹ مضمون اصلی و در ۴۸ مضمون فرعی تشریح و تبیین شد. ۹ مضمون اصلی عبارت اند از: واکنش اولیه، تنهایی و احتیاج به دریافت شفقت، نتایج منفی بیماری بر سلامت روان، احساس نزدیکی به مرگ، فعالیتهای مؤثر در تاب آوری در مقابل بیماری، سرایت متقابل احوالات روحی بیمار، مراقبان و کادر درمانی، اثر بیماری بر معنا و سبک زندگی پس از طی دوران نقاهت و بهبودی، دل مشغولی در حوزه وظایف و تعهدات و بالاخره، پیشنهادهای کاربردی بیماران بهبودیافته».
به گفته آنها، «مرور پژوهش های صورت گرفته در بیشتر از یک هزار نفر بیمار مبتلابه کرونا با هدف شناسایی عواملی که در تأثیرپذیری افراد نقش دارند و باعث برچسب خوردن از جانب اجتماع می شوند، نشان داده است عوامل مؤثر در تأثیرپذیری روان شناختی عبارت اند از سن، جنس، تحصیلات، پایگاه اقتصادی، سیستم پشتیبانی وضعیت سلامت و منابع اطلاعاتی».
آن ها می افزایند: «همچنین عوامل مؤثر در برچسب اجتماعی عبارت اند از محیط زیست، سابقه بیماری های مزمن زمینه ای، تبعیض، قرنطینه کردن خود و برداشت مردم از منابع مؤثر خبری. بر این اساس، سوگیری های اجتماعی نسبت به افراد بیمار می تواند ناشی از تاثیر اخبار و تصویر رسانه ها باشد و برای کاهش تاثیر جهانی روان شناختی و برچسب اجتماعی منفی در شرایط همه گیری کووید ۱۹ لازم است تحقیقات بیشتری برای درک این پدیده انجام شود».
بر اساس یافته های این پژوهش، باوجود تمام مطالب ذکرشده، خیلی از محققان مثبت گرا در جهان معتقدند که مردم خواهند توانست بحران شیوع اپیدمی کووید ۱۹ را هم مانند حوادث دیگری که در گذشته با آن روبرو شده اند، به خوبی پشت سر بگذارند و تاب آور و مقاوم تر شوند. پژوهش هایی که در مورد تأثیرات واقعه ۱۱ سپتامبر صورت گرفته، درستی این فرضیه را نشان می دهند.
این نتایج را «فصل نامه پژوهش های مشاوره» در چارچوب مقاله ای علمی پژوهشی منتشر نموده است. این نشریه متعلق به انجمن مشاوره ایران است.
منبع: نكسترو
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب