یک چهارم گونه های آب شیرین در معرض خطر انقراض قرار دارند
به گزارش نکسترو، یافته های محققان نشان داده است حدود یک چهارم همه گونه های آب شیرین در معرض خطر انقراض قرار دارند.
به گزارش گروه علمی ایرنا، وبگاه فیز در گزارشی آورده است: اکوسیستم آب شیرین، کمتر از ۱ درصد از سطح زمین را پوشش می دهد؛ اما به منظور زندگی در این سیاره حیاتی هستند. اکوسیستم یا بوم سازگان به مفهوم یک اجتماع بوم شناسی عناصر اجزای زنده و اجزای غیرزنده و تعامل آنها با یکدیگر در محیط های تعریف شده است.
بوم سازگان آب شیرین زیرمجموعه ای از بوم سازگان های آبی زمین هستند که شامل دریاچه ها، برکه ها، رودخانه ها، نهرها، چشمه ها خلاش ها و تالاب ها هستند. یافته های یک پژوهش جدید نشان داده است صدمه به این محیط ها، حیوانات آب شیرین را به سمت لبه انقراض سوق می دهد و ۲۴ درصد از گونه ها در خطر نابودی هستند.
هزاران گونه ماهی، خرچنگ و سنجاقک امکان دارد در دهه های آینده منقرض شوند و بسیاری گونه های دیگر هم امکان دارد بعد از آنها این روند را دنبال کنند.
یک ارزیابی مهم از سلامت حدود ۲۴ هزار گونه آب شیرین نشان داد کمتر از یک چهارم آنها در معرض خطر انقراض قرار دارند. از میان آنها، تقریبا ۱۰۰۰ گونه در معرض خطر جدی انقراض درنظر گرفته می شوند که ۲۰۰ گونه احتمالا هم اکنون از بین رفته اند.
این اعداد امکان دارد فقط نوک کوه یخ را نشان دهند؛ چونکه دانشمندان اطلاعات موردنیاز برای فهم درست خطر انقراض هزاران گونه را ندارند. کاترین سایر (Catherine Sayer)، سرپرست گروه پژوهشی، اعتقاد دارد برای فهم این مورد و حفاظت از این حیوانات، اقدام فوری ضروری است.
وی می گوید: فقدان اطلاعات در رابطه با تنوع زیستی آب شیرین دیگر بهانه ای برای انفعال نیست. اکوسیستم های آب شیرین، خانه ۱۰ درصد از تمام گونه های شناخته شده روی زمین است و از نظر تأمین آب شرب سالم، معیشت، کنترل سیل و کاهش تغییرات اقلیمی برای میلیاردها انسان دارای اهمیت است و بنابراین باید هم برای طبیعت و هم برای مردم از آن محافظت گردد.
زیستگاه های آب شیرین با چه چالش هایی روبه رو هستند؟
آب شیرین و تمیز به منظور زندگی همه موجودات خشکی حیاتی است؛ اما، بیشترین خطرها، اکوسیستم های آب شیرین روی زمین را تهدید می کند. افزایش تقاضا برای غذا، آب و منابع، بر این اکوسیستم ها فشار وارد می نماید.
زمین های مرطوب، همچون باطلاق ها، مانگروها و شوره زارهای ساحلی، بار عمده این تلفات را متحمل می شوند. تخمین زده می شود از سال ۱۷۰۰ میلادی تاکنون، معادل وسعت هند (۳.۴ میلیون کیلومتر مربع)، زمین مرطوب از بین رفته است.
از بین رفتن زمینهای مرطوب فقط به حیوانات و گیاهانی که در آنجا زندگی می کنند آسیب نمی زند؛ بلکه توانایی ما برای مبارزه با تغییرات اقلیمی و توقف سیل را هم محدود می کند.
منابع آب شیرین هم با مجموعه ای از چالش های متعدد روبه رو هستند. افزایش برداشت آب و سدسازی روی رودخانه ها، زیستگاه حیات وحش را می کاهد. بعضی از رودخانه ها مانند رود کلرادو (از رودخانه های بلند آمریکا) دیگر حتی به دریا هم نمی رسند.
حیواناتی که در زیستگاه های باقیمانده دوام می آورند، تحت تاثیر آلودگی های فاضلاب، صنعتی و پلاستیکی قرار می گیرند. با وجود افزایش خطری که این گونه ها را تهدید می کند، روی اکوسیستم های آب شیرین در مقایسه با اقیانوس ها مطالعه بسیار کمتری صورت گرفته است.
گزارش این پژوهش در مجله نِیچِر (Nature) انتشار یافته است.
منبع: نكسترو
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب