در اولین همایش ملی تأملی بر زندگی، آثار و اندیشه ی عبدالله قطب بن محیی مطرح شد
خیلی از استادان و متخصصان قطب را نمی شناسند
دبیر علمی نخستین همایش ملی تأملی بر زندگی، آثار و اندیشه ی عبدالله قطب بن محیی بیان نمود: مورد توجه قرار گرفتن و به محل تأمل درآمدن قطب، دو امر مهم مربوط و منسوب به او را هم از غبار فراموشی و بی توجهی دیرپای تاریخی بیرون خواهد آورد، و آن دو عبارت است از: مكاتیب و شهر قطب آباد.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، دکتر مهدی بنایی دبیر همایش ملی تأملی بر زندگی، آثار و اندیشه عبدالله قطب بن محیی طی سخنانی در این همایش اظهار داشت: در مقام گزارش از فرآیند تکوین اندیشه برگزاری همایش قطب تا تحقق آن، به کوتاهی به دو وجه این همایش توجه می کنیم: وجه خلوت و وجه جلوت؛ یا به عبارتی، منطقه ی آشکار و ناحیه ی پنهان آن. از این دو آن چه مهم تر است همان ناحیه ی پنهان و وجه خلوت همایش است و اساساً در این اقلیم است که جان و جوهر یک همایش شکل می گیرد و قوام می یابد.
وی اضافه کرد: آنچه به اجمال از این ناحیه می توان به زبان آورد و با آن راهی به تأمل در جوهر همایش گشود آن است که بعد از گذر سالیان، گویی لطف خدا بر آن تعلق گرفته که بنده ای از بندگان گمنام او از حجاب فراموشی تاریخی بیرون آید و محل تذکر و توجه اهالی اندیشه و آمادگان ذکر قرار گیرد. ازاین رو در راه آن چه حالا با این همایش در حال تحقق است، مخالفت مخالفان مانعی جدی ایجاد نخواهد کرد و همراهی همراهان از سر منت نهادن و همراه با ادعا نمی تواند و نخواهد بود.
بنایی در ادامه با تاکید بر اهمیت توجه به مقام قطب به منظور تذکر به آنچه که قطب خود به آن مبتلاست، اضافه کرد: نکته مهم آن است که مورد توجه قرار گرفتن و به محل تأمل درآمدن قطب، دو امر مهم مربوط و منسوب به او را هم از غبار فراموشی و بی توجهی دیرپای تاریخی بیرون خواهد آورد، و آن دو عبارت است از: مکاتیب و شهر قطب آباد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی درباب پیوند مکاتیب و شهر قطب آباد با قطب بیان نمود: این دو همواره با نام قطب سرنوشت واحدی دارند و با فراموشی و یاد این نام، فراموش می شوند و به یاد می آیند. امید که همایش قدس آغاز دوران یاد این نام باشد و شروع تازه ای برای توجه و عنایت جدی به مکاتیب فراموش شده ی قطب و شهر غریب قطب آباد.
بنا بر اعلام روابط عمومی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، بنایی در بخش پایانی سخنرانی خود به وجه ظاهری همایش قطب پرداخت و اظهار داشت: در وجه جلوت این همایش، سخن زیاد است و بیان سختی های مسیر و فراز و نشیبهای آن طولانی. پنهان نیست که برگزاری همایش ملی کاری بس دشوار است و سترگ. حال به این دشواری گمنامی نام محور همایش را هم اضافه بفرمایید. همایش حافظ و سعدی، معروف همگان است و در راه همراهی و مشارکت خیل آشنایان. اما قطب را حتی خیلی از استادان و متخصصان نمی شناسند. این دشواری، کار ما را به درازا کشاند و بر ثقل و سنگینی این گام اول افزود؛ اما حاصل این گام خجسته بود و برای آینده امیدبخش. در این گام توفیق همراهی و همدلی استادانی را یافتیم که اساسا مسیر توجه به قطب و مکاتیب و شهر منسوب به او را بیشتر از پیش هموار خواهد نمود.
ادبیات عرفانی، زیبا دیدن دین است
دکتر حسینعلی قبادی، رئیس پژوهشگاه علم انسانی و مطالعات فرهنگی هم در افتتاحیه ی همایش ملی «تأملی بر زندگی، آثار و اندیشه عبدلله قطب بن محیی»، در سخنانی بعد از گرامی داشت یاد شهدای کربلا و سالار شهیدان، اباعبدلله الحسین (ع)، به تلاش و توقیق پژوهشگاه در بزرگ داشت میراث های معنوی اسلامی و ایرانی اشاره نمود و اظهار داشت: برگزاری این همایش و فعالیتهای مشابه آن در پژوهشگاه، کوششی جهت فراهم آوردن بستری درخور برای انتقال میراث گنجینه های ایران اسلامی به نسل های امروز و آینده است.
وی ضمن قدردارنی از رئیس پژوهشکده ی غرب شناسی و علم پژوهی، دبیر علمی همایش، کمیته علمی و استادان بزرگواری که با قلم خود بر غنای علمی همایش افزودند، از تمام تلاشهای علمی و اجرائی در مجموعه ی پژوهشگاه و خارج از آن قدردانی کرد.
دکتر قبادی در ادامه نقل قولی از استاد همایی ذکر کرد و اظهار داشت: بدین مضمون که یک تاریخ و تمدن کهن، اگر قادر نباشد میراث آفرینان و بزرگان خویش را بشناسد و به زبان روز آنها را ارائه کند، همانند پیرمردی خواهد بود که کودک مانده و عقلش به کمال نرسیده است. با همین نگرش، بزرگداشت طلایه داران معنوی ایران اسلامی یک راهبرد دراز مدت در پژوهشگاه است. چنان چه در برنامه ی توسعه ی پژوهشگاه که مطابق با اسناد بالادستی تنظیم شده است، بر معرفی میراث ها و تقویت جنبه های ملی و دینی هویت ایرانی تاکید شده است. این کار بزرگ و سترگ، با اراده و همت والا و دانش وافی و انگیزه کافی میسر است.
رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در ادامه اضافه کرد: با مرور تاریخ معرفت در ایران بزرگ، بخصوص دوران اسلامی شاهد آن خواهیم بود که ادبیات و مجموعه ی معارف ما، خدمت ویژه ای در شکوفایی فرهنگ اسلامی و گسترش آن در پهنه ی بزرگ جغرافیایی از فرارودان، آسیای دور، آناتولی و آسیای صغیر و حتی در منطقه بالکان داشته است. حتی در بعضی مناطق بالکان قبل از ورود رسمی دین اسلام، ادبیات فارسی و معرفت اشراقی زمینه ساز گسترش و پذیرش بیشتر مردم نسبت به دین اسلام بوده است. از سوی دیگر در منطقه ی قفقاز هم مایه ی قوام و اثربخشی معارف، نگاه زیبایی شناسانه، نگاه ادبی و خلق آثار ادبی بوده است. با این توجه، می توان به ارزش عارفی چون قطب هم بیشتر پی برد که هم زمان با پیدایش آثار حوزه ی معرفت دینی، از یک سو به خلق آثار ادبی پرداخته است و از طرفی نگاه زیبایی شناسانه به دین و معارف دینی دارد. استاد قزوینی هم در معرفی قطب به سلاست متن و روانی نوشتار و وافی بودن به مقصود در نوشته های وی اشاره می کند.
دکتر قبادی در جمع بندی سخنان خود اظهار داشت: می توان چنین نتیجه گرفت که رویکرد زیبامدار به دین و زیبا دیدن شریعت کار عارفان ما بوده است و آثار ادبی، عرفانی ما در حقیقت عصاره ی این نگاه است. این آثار برای ما میراثی ارزشمند است. اگر اراده ی ما بر این باشد که میان این میراث پرارزش و نسل های آینده گسست ایجاد نشود و اگردر صدد پیوند میان مفاخر و مواریث فرهنگی و سرمایه های فرهنگی والای گذشته خود با آیندگان باشیم، باید به این نگاه زیبایی شناسانه بیشتر دقت نماییم. شاید بتوان گفت، «عرفان» زیبا دیدن دین و شریعت است، بنابراین عرفانی بیشتر ماندگار شده است و خواهد شد که دین را با زبان زیبا و توجه به مخاطب بیان کند.
دکتر قبادی در انتهای سخنان خود بار دیگر تلاش پژوهشکده ی غرب شناسی و علم پژوهی را ستودند و ابراز امیدواری کردند این راه تداوم پیدا کند.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب