سرنوشت نهایی یک ستاره آیا شکست ابرنواختر رخ داد؟
نکسترو: یافته های یک پژوهش جدید نشان داد کم نورشدن چشم گیر یک ستاره در کهکشان آندرومدا احیانا نشان دهنده شکست ابرنواختر و تولد یک سیاه چاله است.
به گزارش گروه علمی ایرنا از وبگاه سایِنس نیوز، برمبنای یافته های این پژوهش ستاره ای که از درخشش افتاده ممکنست یک «شکست ابرنواختر» باشد؛ در صورت صحت این موضوع، شکست ابرنواختر تولد یک سیاه چاله را نشان میدهد.
اَبَرنُواَختَر یا سوپِرنوا انفجار شدیدی است که زمانی رخ می دهد که یک ستاره پرجرم در آخر عمر خود، آغاز به خاموش شدن می کند. آن گاه بطور ناگهانی منفجر می شود و مقدار بسیار زیادی نور تولید می کند؛ اما گاهی دانشمندان گمان می کنند انفجار کامل رخ نداده است و در نتیجه ستاره بدون آتش بازی خاموش می شود.
شکست ابرنواختر یک پدیده نجومی است که در آن یک ستاره بطور ناگهانی مانند مرحله اولیه یک ابرنواختر درخشان می شود؛ اما سپس به شار عظیم یک ابرنواختر افزایش نمی یابد.
سیاه چاله ناحیه ای در فضازمان با گرانشی بسیار نیرومند است که هیچ چیز حتی ذرات و تابش های الکترومغناطیسی مانند نور نمی توانند از میدان گرانش قدرتمند آن بگریزند.
در شکست ابرنواختر، ستاره بدون ایجاد انفجار می میرد. بعد از فروپاشی هسته ستاره و ایجاد سیاهچاله، مواد باقی مانده از ستاره به سیاهچاله (مرکز) سقوط و درخششی از نور مادون قرمز تولید می کند. تا قبل از این، هیچ کس بطور قطعی شکست ابرنواختر را شناسایی نکرده بود؛ اما حالا، مقاله ای که کیشالای دی (Kishalay De)، اخترفیزیکدان دانشگاه اِم آی تی در آمریکا و همکارانش، در وبگاه آرکایو (arXiv.org) قرار دادند حاوی این مطلب است که نور مرئی ساطع شده از یک ستاره، یک اَبَرغول مشاهده شده در کهکشان آندرومدا (یک کهکشان مارپیچی واقع در صورت فلکی آندرومدا)، در شروع سال ۲۰۱۶ میلادی بطور شایان توجهی کمرنگ و تا سال ۲۰۲۳ میلادی بطور کامل ناپدید شد.
مورگان فرِیزِر (Morgan Fraser)، اخترفیزیکدان کالج دانشگاهی دوبلین در ایرلند که در این پژوهش شرکت نداشت، می گوید: این همان چیزی است که از شکست ابرنواختر انتظار داریم؛ در آنجا چیزی وجود دارد که درخشان و پرنور و شبیه یک ستاره عظیم است و سپس ناپدید می شود.
وی اضافه کرد: اما این کشف هنوز قطعی نیست؛ برای اینکه خیلی از چیزهای دیگر وجود دارد که ممکنست کمی شبیه به هم به نظر برسند و ما را گمراه کنند؛ بطورمثال ابرهای غبار می توانند ستاره ها را بپوشانند و آنها را کم نور کنند.
فهم مرگ ستارگان برای تعیین چگونگی تشکیل سیاه چاله ها و ستارگان نوترونی (بقایای فوق متراکم به جامانده از ابرنواخترها) اهمیت دارد. دانشمندان امیدوار اند که بتوانند سرنوشت نهایی ستارگان را پیش بینی کنند.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب